Maar die gedachte duurde gelukkig niet lang. In het woordenboek Nederlands-Engels staat bij Rozengeur en maneschijn: 'It's not all roses there'.
In het boek 'Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden' van F.A. Stoett staat: 'Rozengeur en maneschijn wordt gebezigd om een toestand van gelukzaligheid aan te duiden; veelal in ontkennenden zin'.
Rozengeur en maneschijn wordt dus zowel positief als negatief gebruikt.
Aan de buitenkant lijkt het bij veel mensen rozengeur en maneschijn, maar achter de voordeur is dat toch vaak heel anders. En zo kwam ik bij het idee om iets te doen met schone schijn. Of zoals de engelsen dat zo mooi zeggen: Keeping up appearances.
Allereerst heb ik heel wat proeflapjes gemaakt met deconstructed rubbings. Op mijn blog kun je hier meer over lezen.
Uitgaande van die ene perfecte roos, krijg je verschillende afbeeldingen met een steeds vager wordende roos: het verschil tussen wat je voor ogen hebt (het ideaalplaatje) en de realiteit van alledag.
Van de ongeveer honderd proefjes die ik heb gemaakt, heb ik de 9 mooiste gekozen. Mijn plan was om gewoon 9 plaatjes van 4 bij 4 inch te nemen om zo tot de maat 12x12 inch te komen. Maar toen de afbeeldingen waren gedroogd, bleek dat ze echt behoorlijk gekrompen waren. Ongeveer een halve inch aan beide zijden.De hoogte was nog wel 4 inch, maar in de breedte haalde ik dat niet. Dus toen heb ik er kleine stukjes tussen gedaan.
Het verrassende is dat het ontwerp daardoor beter is geworden, terwijl het eigenlijk een noodgreep was.
Nu nog verzinnen hoe ik het ga quilten.
3 opmerkingen:
Die stukjes ertussen zijn juist mooi, veel minder statisch.
Grappig dat je rozen zo klein zijn, ik had ze veel groter ingeschat.
Je hebt het quiltje mooi omschreven, ik zou het quiltje niet teveel "doorpitten",dit heeft het niet nodig.
Ik vind het mooi geworden
Een reactie posten